Sevgimniñ qudreti goñlümni deldi.
Omrümni seninçün adağan olsam da,
Elvida, Ayrılıq zamanı keldi.
Men ketem, sevimlim, deryalar keçip,
Yanıñdan ayrıldım - sarardım, soldım.
Men ketem yat ilge, ğurbetlik etmege,
Ketmezdim, ne çare? Men mecbur oldım.
Men ketem, azizim, kederim arta,
Deryslar, deñizler artına ketem.
Lâkin, bil, seniñçün deşetli kureşte
Canımnı bermege ant etem, yemin etem.
Qıynalma, vatanım, dertke dert qatma.
Kün kelir, bağrıña dönerim elbet.
Men ğarip oğluñnı hatırdan iç atma,
Elvida, vatanım... Evlâdıñ Memet.
Memet Sevdiyar
1944
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder